Aktualności

Implantoprotetyka jest jedną z najszybciej rozwijających się dyscyplin stomatologii zarówno w zakresie postępowania chirurgicznego, jak i protetycznego. W tym pierwszym zmierza się do uzyskania jak najlepszego procesu osteointegracji i jak najszybszej możliwości obciążenia implantu z uzyskaniem optymalnej estetyki. Część protetyczna, ciągle udoskonalana, w efekcie prowadzić ma do wykonania trwałych uzupełnień braków zębowych. Istniejące sytuacje kliniczne, związane ze stanem jamy ustnej pacjenta, wymagają zastosowania różnych rozwiązań protetycznych, więc zachodzi konieczność indywidualnego podejścia do każdego pacjenta.

By sprostać oczekiwaniom pacjentów

Niektórzy pacjenci już pokochali implanty i mają wielkie oczekiwania wobec specjalistów tej dziedziny. Stąd też lekarze dentyści, którzy zajmują się w swojej praktyce leczeniem implantologicznym muszą aktualizować swoją wiedzę na bieżąco, korzystając z bogatej oferty kursów stomatologicznych. Leczenie implantoprotetyczne wymaga interdyscyplinarnego podejścia do pacjenta, czyli zapewnienia zarówno uzupełnienia braków zębowych poprzez wszczepienie implantów oraz odbudowy protetycznej na implantach.

Najlepszym rozwiązaniem dla lekarzy stomatologów zamierzających rozpocząć praktykę implantologiczną, po to by móc samodzielnie przeprowadzać zarówno zabieg implantologiczny, jak i wszystkie procedury związane m.in. z protetyką, jest Curriculum Implantologiczne organizowane przez Dental Skills Institute. „Protetyka na implantach” jest szóstym szkoleniem w tym cyklu edukacyjnym i ma za zadanie wprowadzić lekarzy w obszerny temat leczenia implantoprotetycznego.

Czego nauczysz się na szkoleniu?

Dwudniowe szkolenie dla stomatologów prowadzone przez dr n. med. Cezarego Langota rozpoczyna ogólne wprowadzenie do tematu protetyki na implantach, obejmujące omówienie planowania i przebiegu leczenia implantologicznego, a także przygotowania jamy ustnej do leczenia implantoprotetycznego, czyli higienizacji, zabiegów augmentacji kości i tkanek miękkich oraz korekty dotyczącej kształtu, nachylenia i długości zębów istniejących. Następnie poruszane są aspekty relacji okluzyjnych w planowaniu leczenia implantoprotetycznego, które są również jednym z koniecznych czynników prowadzących do właściwego przygotowania jamy ustnej do zabiegu. Metody ustalania zwarcia uzależnione są od obecności (lub braku) w jamie ustnej pacjenta parametrów zębów przeciwstawnych, które wyznaczają jednoznacznie parametry zwarcia (tzw. zabezpieczona okluzja) oraz od stanu narządu żucia.

Obszernie omawiany jest także temat klasyfikacji implantoprotez ze względu na sposób mocowania, podparcia, zasięg czy materiał, z którego proteza jest wykonana. Temat materiałów podzielony jest na poszczególne elementy protez, czyli: łączniki, podbudowę, licowanie.

Kolejnym punktem szkolenia jest protokół postępowania protetycznego w przebiegu leczenia implantologicznego, na który składa się: dobór śruby gojącej, wyciski, rejestracja warunków zwarciowych, zaopatrzenie tymczasowe, kontrola etapu pośredniego (podbudowy metalowej, cyrkonowej) oraz na samym końcu (najważniejszy punkt dla samego pacjenta) oddanie gotowej pracy.

W części warsztatowej pierwszego dnia szkolenia z tematu protetyki na implantach uczestnicy zapoznają się z komponentami protetycznymi systemu MIS obejmującymi śruby gojące, transfery wyciskowe, analogi implantów, łączniki i śruby protetyczne, a także klucze protetyczne.

Istotnym elementem jest również omówienie kwestii współpracy zespołu lekarz ­– technik dentystyczny, która podzielona tu została na 4 etapy: planowanie (szablony radiologiczne), etap chirurgiczny (szablony chirurgiczne i uzupełnienia natychmiastowe), etap przedprotetyczny oraz protetyczny (dobór i obróbka łączników oraz wykonanie uzupełnienia).

Następnie prowadzący wprowadza uczestników w temat zaopatrzenia tymczasowego pacjentów implantologicznych oraz jego funkcje, znaczenie i opcje uzupełnień (prowizorum oparte na błonie śluzowej, prowizorum umocowane na zębach naturalnych i na wszczepach). Po omówieniu materiałów wykorzystywanych w pracach tymczasowych oraz technik wykonawstwa uzupełnień tymczasowych uczestnicy szkolenia protetycznego przechodzą do części praktycznej, czyli wykonania koron tymczasowych na implantach.

Drugi dzień szkolenia z zakresu protetyki stomatologicznej to czas poświęcony głównie na zajęcia warsztatowe, które poprzedzone są omówieniem tematu wycisków w implantoprotetyce, będących wiernym przeniesieniem wzajemnej relacji przestrzennej wszczepów i tkanek otaczających. Mamy tu do czynienia z dwiema metodami pobierania wycisków: metoda łyżki otwartej (z poziomu implantu i poziomu łącznika) oraz metoda łyżki otwartej (z transferami przykręcanymi, transferami wyciskanymi, z poziomu implantu oraz poziomu łącznika).

Po omówieniu rodzajów i przeznaczenia łyżek, mas wyciskowych oraz transferów, uczestnicy przechodzą do części praktycznej szkolenia z protetyki stomatologicznej, czyli wykonania wycisku roboczego na łyżce otwartej i zamkniętej. W leczeniu implantoprotetycznym, tak jak w klasycznej protetyce, pobranie wycisku jest niezbędne, wręcz podstawowe, a jego jakość wpływa na optymalne wykonanie pracy protetycznej, co tym samym pozwala uniknąć trudności podczas realizacji poszczególnych procedur, a także powikłań już po oddaniu pracy protetycznej.

W kolejnej części szkolenia prowadzący prezentuje wykonanie ruchomych uzupełnień protetycznych: proteza overdenture na kulowych zatrzaskach osiowych, na zatrzaskach Locator i na zespoleniu belkowym, a także uzupełnień stałych przykręcanych i cementowanych. Następnie podczas zajęć praktycznych na modelach fantomowych uczestnicy ćwiczą dobór łączników protetycznych oraz montaż zatrzasków w protezach overdentures.

Specjalistyczna wiedza teoretyczna, a przede wszystkim praktyczna z zakresu stosowanych systemów implantologicznych, rodzaju implantów, rodzaju odbudów protetycznych na implantach, metod i rodzaju mocowania czy osadzania prac protetycznych na implantach jest niezbędna do tego, żeby osiągnąć najlepsze efekty funkcjonalne i estetyczne w leczeniu pacjenta. Dodatkowe trudności wynikają z oczekiwań pacjenta, który ze względu na poniesione koszty wymaga doskonałości jego przeprowadzenia i uzyskania optymalnego efektu estetycznego w fazie końcowej leczenia.